درس عشق و محبت

در عالم هستی، هر زنده ای آدرس دارد!

اما، عشق با تمام زنده بودنش، آدرس نمی خواهد چون خودش راه را نشان می دهد!

عشق، آرام و بامتانت باحیا و با حجب بر قلبت می نشیند و گاهی نیز چون نگاه کورکورانه ای که این پا و آن پا میکند در مسیر زندگی ات قرار می گیرد و سالیان سال با تو می آید بی آنکه آزار برساند!

عشق "آزار" نمی رساند "آزاد" می سازد.

چون شمع، روشنت میکند اما چون آفتاب نمی سوزاندت!

با تو می افتد اما دوباره برمی خیزد، با تو می گرید اما لبخند می زند! عشق، لحظه نیست، عمر است.

عشق، صبور است و باگذشت، مهربان است و لطیف، ملایم است و شاد.

بهترینم: میبینی هنوز همانم، همان قدر عاشق، همان قدر بی دل، هر روز که میگذرد نگاهت عاشقترم میکند و لبخندت شیفته ترم،

خدا میداند که چقدر به خاطر نبودنت گریه میکنم ...

گل یعنی زیبایی...

زیبایی یعنی عشق...

عشق یعنی آرامش...

آرامش یعنی احساس خوب با تو بودن...

و با تو بودن یعنی دست یافتن به تمام آرزوهای محال...

عشق را با تو تجربه کردم،

امید به زندگی را در تو آموختم،

محبت را در قلب تو یافتم،

ای همای سعادت شبهای تنهاییم با هر تپش قلبم می گویم:

دوستت دارم

چشمان همیشه عاشقم در انتظار توست...